Asasyni legendarni. Zabójcy w czasach krucjat

Asasyni siali postrach na dworach władców, a ich wpływy sięgały aż krańców Europy. Oskarżani o wszelkie skrytobójstwa, niewyjaśnione zgony, zagadkowe zaginięcia, budzili przerażenie, posługując się kindżałem lub trucizną. O ich względy zabiegali zarówno krzyżowcy, jak i kalifowie, śląc poselstwa dla zjednania sobie nieposkromionych morderców. Czasami jednej lub drugiej stronie udawało się zawrzeć z nimi taktyczny sojusz, ale łatwo domyślić się, jak nieobliczalni byli to sprzymierzeńcy.
Asasyni to odnoga sekty muzułmańskich ismailitów, zamieszkująca niedostępne górzyste rejony bliskowschodnie, głównie na terenach dzisiejszej Syrii i Iranu, w XII i XIII w. Ich pierwszy przywódca Sinan, zwany Starcem z Gór jako naczelne zasady wprowadził bezgraniczne oddanie i terror. Wbrew obiegowej opinii nieprawdą jest, że odurzano ich narkotykami to wpajana od dzieciństwa fanatyczna odwaga i obietnica raju utrzymywały ich w niezwykłym posłuszeństwie. Ostatecznie zostali pokonani przez mongolskich najeźdźców, którzy zniszczyli ich siedziby.
Po Asasynach została legenda nieprzejednanych zabójców, która do dziś rozpala wyobraźnię historyków, miłośników gier, filmu i literatury fantasy.