Czechy. Instrukcja obsługi

Pod koniec lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku monachijska oficyna Piper, która między innymi specjalizuje się w przewodnikach, zwróciła się do wybitnego czeskiego pisarza Jiego Gruy z propozycją napisania przewodnika po Czechach. Ale przewodniki Pipera nie przypominają innych publikacji tego typu piszą je zawsze znani pisarze i są to bardziej historyczno-literackie eseje o krajach czy miastach niż użytkowe bedekery. Przewodnik Gruy to książka o czeskiej historii (zwłaszcza niedawnej) oraz o czeskich mitach i legendach. Ale także o ciemnych stronach przeszłości tego kraju, o czeskich kompleksach, trupach w szafie i zdarzeniach, o których dziś mimo wolności słowa mówi się tam raczej niechętnie. W dodatku to książka wspaniałego erudyty i człowieka obdarzonego ogromną wiedzą, napisana ze swadą, z typowo czeskim poczuciem humoru i autoironią, pełna zabawnych gier słów i poetyckich obrazów. A jednocześnie można jeździć po Czechach trzymając ją na kolanach, bo spełnia także niemal wszystkie wymogi typowego przewodnika. Dla miłośników prozy B. Hrabala i czytelników Gotlandu M. Szczygła pozycja obowiązkowa