Komiks. Wokół warstwy wizualnej

Trudno sobie wyobrazić pisanie o komiksie bez dostrzeżenia w jakimś, choćby nikłym stopniu także najważniejszej, bo najbardziej widocznej komiksowej warstwy ułożonych sekwencyjnie obrazków z ich bogactwem, różnorodnością przedstawień i całą gamą niuansów odsłaniających się stopniowo, wprost proporcjonalnie do lekturowych doświadczeń czytelników.
Przed autorami został postawiony problem (bardzo ogólnie zarysowany) do pokonania zmierzyć się z opisem, analizą, interpretacją skupioną na rysunku, na jego roli w kształtowaniu komiksowego przekazu. Chcieliśmy sprawdzić, w jaki sposób podejdą do tej kwestii przedstawiciele różnych środowisk naukowych, różnych dyscyplin, cechujący się często bardzo odmiennymi czytelniczymi upodobaniami. I w końcu zmuszeni do podjęcia próby pokonania (rzeczywistych? urojonych?) ograniczeń, zwłaszcza tych wynikających z wykształcenia (studiowanie różnych kierunków to nie tylko inne przedmioty, lektury, metodologie, ale przede wszystkim odmienne sposoby myślenia, patrzenia na otaczającą rzeczywistość, w tym także na kulturę i sztukę).