OBIEKTY MOSTOWE W INFRASTRUKTURZE MIEJSKIEJ - DWE

Tytuł ten podsumowuje konferencję, która odbyła się we Wrocławiu w dniach 21-22 listopada 2013, organizowaną przez Zakład Mostów Instytutu Inżynierii Lądowej Politechniki Wrocławskiej, Dolnośląską Izbę Inżynierów Budownictwa oraz Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej.

fragment wstępu:

W ostatnich latach obserwujemy intensywną modernizację infrastruktury komunikacyjnej w polskich miastach. Powstają nowe ciągi komunikacyjne wewnątrz miast oraz obwodnice ułatwiające tranzyt.

Na przykład w Warszawie powstał nowy most przez Wisłę im Marii Skłodowskiej-Curie, a w Bydgoszczy i Toruniu zostaną oddane w tym roku nowe ciągi komunikacyjne z charakterystycznymi mostami.

Wśród wielu obiektów powstałych ostatnio są obiekty wybitne, ale też nie uniknęliśmy kiczu czy brzydoty.

Jako czynnik pozytywny można ocenić ogłoszenie i rozstrzygnięcie dwóch konkursów na kładki dla pieszych. Niemniej środowisko inżynierów mostowych powinno się domagać by w tym ważnym obszarze były stosowane wytyczne IABSE (Guidelines for Design Competitions for Bridges) odnoszące się do sposobu organizacji konkursów.

Od roku 2014 Polska ma otrzymać istotne fundusze na rozwój infrastruktury transportowej, co na pewno przyczyni się do powstania kolejnych inwestycji komunikacyjnych w miastach.

Warto więc dokonać pewnego podsumowania aktualnego stanu (osiągnięć i błędów) oraz zastanowić się nad kierunkami dalszych działań.

Celem seminarium jest przedstawienie różnych obszarów działań naukowych i technicznych związanych z budownictwem mostowym na terenie miast. Seminarium w zamierzeniu organizatorów powinno stanowić formę wymiany poglądów dotyczących zagadnień technicznych, organizacyjnych i prawnych związanych z budową i utrzymaniem miejskiej infrastruktury komunikacyjnej w Polsce.

Organizatorzy, w porozumieniu z Komitetem Programowym, postanowili, że na każdym kolejnym Seminarium będą przedstawiać jedną sylwetkę wybitnego polskiego inżyniera mostowego. Cykl ten zapoczątkuje biografia techniczna inżyniera Maksymiliana Wolffa.(...)