Wybór fraszek, pieśni i trenów z oprac. BR IBIS

Niniejszy zbiór to wybór najważniejszych fraszek, pieśni i trenów autorstwa wybitnego poety doby renesansu Jana Kochanowskiego. Kochanowski pisał fraszki przez całe życie, jednak znaczna ich część powstała w okresie dworskim, kiedy pracował jako sekretarz Zygmunta Augusta. Genezą dla wielu utworów były biesiady oraz stosunki, spotkania i kontakty towarzyskie. Fraszki ukazały się drukiem w 1584 r., na krótko przed śmiercią autora, w Drukarni Łazarzowej w Krakowie. Pieśni opublikowano po śmierci artysty w 1586 r. Kochanowski pracował nad nimi przez ponad 20 lat, jednak większość powstała podczas pobytu poety na dworze królewskim oraz dworach magnackich biskupa Firleja, Myszkowskiego, Padniewskiego. Część pieśni zrodziła się jako efekt żywego zainteresowania sprawami społeczeństwa i państwa, a także jako pokłosie jego spokojnego, dostatniego życia we dworze w Czarnolesie. Cykl Trenów, wydanych po raz pierwszy w 1580 r., wiąże się ściśle z kontekstem autobiograficznym autora. W 1579 albo 1580 r. zmarła jego ukochana córka Urszulka, a niedługo potem starsza córka Hanna. Treny są rezultatem ojcowskiego bólu i rozpaczy, efektem wielu smutnych refleksji poety na temat dotychczasowej filozofii życia, wyznawanej wiary i idei. To także rozliczenie autora z dotychczas wyznawaną filozofią; okazało się bowiem, że w obliczu osobistej tragedii człowiek nie znajduje ukojenia ani w stoicyzmie, ani w wierze zaczyna zadawać proste pytania o sens istnienia, o naturę Boga i świata, o życie pozagrobowe. Jan Kochanowski ?(1530-1584) urodził się 22 sierpnia 1530 r. w Sycynie. Jego rodzina była średniozamożna, aczkolwiek miał szlacheckie pochodzenie. Jako młodzieniec studiował w Akademii Krakowskiej, już wtedy pisywał pierwsze liryki zarówno w języku łacińskim, jak i polskim. Nauki pobierał również na innych europejskich uniwersytetach, m.in. w Królewcu i Padwie. W 1559 r. na stałe wrócił do Polski, wtedy też rozpoczął prace na dworach magnackich. Następnie, dzięki protekcji biskupa Piotra Myszkowskiego, objął urząd sekretarza na dworze Zygmunta Augusta. W 1574 r. osiedlił się w Czarnolesie, a rok później poślubił Dorotę z Podlodowskich. Zmarł nagle w 1584 r. w Lublinie. Do jego najwybitniejszych dzieł należą: Odprawa posłów greckich, Psałterz Dawidów, Fraszki, Pieśni i Treny.