Karnawał. Studia historyczno-antropologiczne

W ciągu ostatnich dekad coraz liczniejsze masy uczestników i widzów w dniach przed Środą Popielcową wywracają świat na opak, zaś antropologowie, etnografowie, historycy i kulturoznawcy w kolejnych pracach próbują opisać i wyjaśnić ten fenomen, potwierdzając tym samym, że jak twierdził z uzasadnionym przekonaniem Michaił Bachtin do najbardziej złożonych i ciekawych problemów w historii kultury należy zbadanie karnawału. Na świecie organizuje się więc międzynarodowe kongresy i konferencje, wydaje dziesiątki książek, zakłada coraz to nowe muzea karnawału, a specjalistyczna biblioteka w Muzeum Karnawału i Maski w Binche stale powiększa swe zasoby. Tego wszystkiego, rzecz jasna, z polskiej perspektywy w ogóle nie widać czy tylko dlatego, że Polska nie należy do krajów karnawałowych? Niniejszy tom, pierwszy polski wybór tekstów z zakresu historii, teorii i antropologii karnawału, chciałby dać świadectwo wspomnianego zainteresowania i rozwoju badań nad karnawałem w okresie ostatnich mniej więcej trzydziestu lat. Jest to więc tak jak w tytule publikowanego tu szkicu Richarda Schechnera z 2004 roku karnawał (i jego teoria) po Bachtinie.
Ze Wstępu Wojciecha Dudzika