Czystość (1905-1909) Augustyna Wróblewskiego...

Autor omawia działalność prasowo-wydawniczą, dziennikarską i redakcyjną Augustyna Wróblewskiego, wybitnego chemika i biochemika. W styczniu 1905 roku w Krakowie powołał on do życia periodyk "Przyszłość" propagujący hasła: abstynencji, bezpartyjności i prohibicji. W połowie 1905 roku powołał kolejny tytuł prasowy "Czystość" "dwutygodnik bezpartyjny, poświęcony sprawom zwalczania prostytucji i nierządu". Pierwszy numer pojawił się w postaci samoistnego dodatku prasowego, następnie pismo przekształcono w samodzielne wydawnictwo, które z przerwami, głównie spowodowanymi brakiem środków finansowych, przetrwało do końca 1909 roku.
Dlaczego wybitny chemik, docent Uniwersytetu Jagiellońskiego porzuca karierę naukową, by poświęcić się dziełu odrodzenia moralnego społeczeństwa? Jaką rolę w tej konwersji odegrały dramatyczne wypadki 1902 roku, w wyniku których Augustyn Wróblewski osadzony został jako nieuleczalnie chory w szpitalu psychiatrycznym? Czy kolejne prasowe przedsięwzięcia, w tym przede wszystkim "Czystość", pełniły rolę trampoliny, dzięki której miał powrócić do życia publicznego w glorii reformatora społecznego, misjonarza etycznej przemiany, adwokata odrzuconych i wykluczonych? W jakim stopniu perypetie osobiste wywarły wpływ na program, kształt, zawartość "Czystości"? Czy dzieło na wskroś autorskie, swoiste forum radykalnych poglądów Wróblewskiego w kwestiach społecznych miało szanse na rezonans czytelniczy? Na te pytania autor próbuje odpowiedzieć w relacji o niecodziennym piśmie i niezwykłym jego założycielu, który postanowił prowadzić życie prawdziwego człowieka.