Śpiewak cygańskich romansów

Federico Garca Lorca (1898-1936) to największy poeta hiszpański XX wieku. Sławę, także światową, zyskał dzięki osiemnastu wierszom, cygańskim balladom, które złożyły się na wydaną w roku 1928 książkę Primer romancero gitano (Pierwszy zbiór romansów cygańskich). I choć dzięki sukcesowi Primer romancero sławę zyskały później także inne dzieła poety, to nie napisał on już niczego, co mogłoby dorównać tym wspaniałym osiemnastu balladom. Jarosław Marek Rymkiewicz zaczął tłumaczyć wiersze i sztuki teatralne Lorki na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych zeszłego wieku, w tym samym czasie, kiedy tłumaczył Życie jest snem i Księżniczkę na opak wywróconą Calderona de la Barca. Kilka ballad z Primer romancero gitano przełożył specjalnie dla naszego wydania w ubiegłym roku. Wielki pomysł Lorki mówi Rymkiewicz polegał na tym, że eksplozje swojej dzikiej, nadrealistycznej wyobraźni postanowił zamknąć w tradycyjnych, używanych od niemal tysiąca lat formach poezji hiszpańskiej. To odnalezienie idealnej formy (coś, co kompletnie nie udało się nadrealistom francuskim) umieszcza Lorkę wśród największych poetów języka hiszpańskiego tuż obok autora Poema de mo Cid, obok Świętego Jana od Krzyża i obok autora Soledades Luisa de Góngora. Przełożyłem jedenaście z osiemnastu ballad Primer romancero gitano, ale nie uważam mojej roboty za ukończoną i może kiedyś uda mi się przełożyć również pozostałe.