Przepiórka japońska. Poradnik chowu

Przepiórki japońskie z powodzeniem można nazywać fantastycznymi kurakami. Predysponują je do tego tytułu następujące cechy:
Krótki okres inkubacji (wylęgu). Pisklęta przepiórki wylęgają się już po 17 dniach inkubacji, kurczęta po 21, a indyczęta po 28 dniach.
Wczesna dojrzałość płciowa. Osiągają dojrzałość (nieśność) najpóźniej w 49 dniu życia (kury w ok. 180 dniu).
Wysoka wydajność rzeźna. Udział mięsni piersiowych w tuszce przepiórczej wynosi ok. 30% (w kurzej ok. 23%).
Znoszą małe wielkie jajka. W proporcji do masy ciała jajo przepiórcze jest dwa razy większe od jaja kury (6 proc. wobec 3 proc. masy ciała samicy), tym samym ponad 2,3 cięższe od kurzego. Aby dorównać jaju przepiórczemu kura musiałaby znosić jaja ważące ponad 170 g.
Jaja przepiórcze mają bogatszy skład minerałów i związków odżywczych od jaj kurzych. Zawierają więcej aminokwasów i żelaza, miedzi, cynku, fosforu, a także witamin z grupy B, karotenu, natomiast mniej tłuszczu.
Jaja przepiórcze nie uczulają. Są wolne od alergenów, dlatego mogą być spożywane przez alergików.
Jaja przepiórcze są wyjątkowo dekoracyjne. Dzięki różnorodnie nakrapianej skorupce mogą być ozdobąwielkanocnego stołu, a ugotowane na twardo stanowić doskonały dodatek do wielu potraw.