Anatomia ludzkiej destrukcyjności

Anatomia ludzkiej destrukcyjnosci jest
obszernym studium zjawiska,które określa się krótkim terminem
zło.Zamierzona została jako wypowiedź polemiczna wobec behawioryzmu i
instynktywizmu, a jednoczesnie jako rewizjonistyczne rozwinięcie poglądów Freuda
z okresu, gdy wprowadził pojęcie popędu smierci. Fromm zmierza do kulturowego
ujęcia tematu od strony typologii charakterologicznej oraz wytłumaczenia sensu
usprawiedliwionej i nieusprawiedliwionej agresji. Niejako po drodze dostarcza
psychoanalitycznych portretów wielkich zbrodniarzy XX wieku: Stalina, Himmlera i
Hitlera. Anatomia ludzkiej destrukcyjnosci jest ostatnią już z najważniejszych
prac Fromma nie znanych dotychczas w Polsce.
Erich Fromm(1900-1980) był jednym z najwybitniejszych i
najbardziej wpływowych myslicieli XX wieku. Stworzył własny system zwany
psychoanalizą humanistyczną, do którego wprowadził problematykę społeczną. REBIS
wydał m.i. dwie z jego najwybitniejszych prac:Mieć czy być? i Kryzys
psychoanalizy.