Bezdzietność. Perspektywa społeczno-kulturowa

Czy bezpłodni mężczyźni są mniej sprawni seksualnie?

Czy stanie na głowie może pomóc zajść w ciążę?

Czy przyczyną niepłodności są "blokady psychiczne"?

Czy adopcja dziecka ma uzdrawiający wpływ na parę?

Barbara Dolińska w swojej książce mierzy się również z takimi mitami na temat bezdzietności, które z pewnością nie ułatwiają życia ludziom starającym się o dziecko. Autorka pokazuje przy tym społeczne spostrzeganie bezdzietności, która okazuje się mocno uwikłana w realia zarówno kulturowe oraz religijne, jak i ekonomiczne.

Śledząc doniesienia medialne na temat bezdzietności, można odnieść wrażenie, że istnieją tylko dwa niezależne od siebie i wzajemnie się wykluczające sposoby jej doświadczania. Jeden z nich polega na bezdzietności z wyboru, utożsamianej z postawą wykluczającą posiadanie dzieci, traktowanych jako zbędny balast i przeszkoda w korzystaniu z przyjemności życia. Drugi - na desperackiej walce o dziecko, którego mimo usiłowań nie można mieć. Tym samym bezdzietność jest utożsamiana albo ze strategią życiową DINK (double income no kids), albo ze stosowaniem procedury pozaustrojowej po tym, jak inne metody leczenia okazały się nieskuteczne. Jednakże obie te sytuacje ilustrują skrajności w doświadczaniu braku potomstwa - stanowią dwa krańce kontinuum bezdzietności.

Książka dr Barbary Dolińskiej pt. "Bezdzietność. Perspektywa społeczno-kulturowa" jest pracą wyjątkową. Przedstawia ona bowiem problem bezdzietności nie tylko w sposób całościowy, rzetelny, ale również, o co wcale nie jest łatwo, bardzo interesujący.

Prof. Alicja Kuczyńska